Description: ستاره نوترونی، بقایای ستاره‌ای بسیار متراکم و فشرده است که پس از فروپاشی هسته‌ی یک ستاره‌ی پرجرم به وجود می‌آید. ستارگانی با جرمی حدود هشت برابر یا بیشتر از جرم خورشید، چرخه‌ی زندگی خود را با فروپاشی هسته‌شان به پایان می‌رسانند و این فرآیند باعث ایجاد انفجار ابرنواختری می‌شود. هسته‌ی فروپاشیده چگالی‌ای بزگتر از بیشتر هسته‌های اتمی دارد و عمدتاً از نوترون‌ها تشکیل شده است. این موضوع به دلیل ترکیب پروتون‌ها و الکترون‌ها برای تشکیل نوترون‌ها در هسته‌ی بسیار داغ و متراکم ستاره‌ی فروپاشیده رخ می‌دهد.
حد پایین جرم یک ستاره نوترونی ۱/۴ برابر جرم خورشید است و حد بالای آن حدود ۳ برابر جرم خورشید.
Related Terms:
See this term in other languages
Term and definition status:
The original definition of this term in English have been approved by a research astronomer and a teacher
The translation of this term and its definition is still awaiting approval
The OAE Multilingual Glossary is a project of the IAU Office of
Astronomy for Education (OAE) in collaboration with the IAU Office of Astronomy
Outreach (OAO). The terms and definitions were chosen, written and reviewed by a collective effort from the OAE, the OAE Centers and Nodes, the OAE National Astronomy Education Coordinators (NAECs) and other volunteers. You can find a full list of credits here. All glossary terms and their definitions are released under a Creative Commons CC BY-4.0 license and should be credited to "IAU OAE".
If you notice a factual or translation error in this glossary term or definition then
please get
in touch.
