Description: ابرنواختر یک انفجار عظیم ستاره‌ای است. ابرنواخترها به طور موقت به درخشان‌ترین اجرام کهکشانی تبدیل می‌شوند و سپس طی چند سال کم‌نور می‌شوند. دو مسیر اصلی برای تشکیل ابرنواختر وجود دارد. مسیر اول (نوع Ia) شامل یک کوتوله سفید است که از یک ستاره همدم در یک منظومه دوتایی ماده جذب می‌کند. زمانی که کوتوله سفید ناپایدار شود، چه با رسیدن به جرمی بیش از ۱.۴ برابر جرم خورشید (حد چاندراسخار) یا با جمع‌آوری کافی هلیوم بر روی سطحش، منفجر می‌شود و هیچ بقایایی باقی نمی‌گذارد. مسیر دیگر (نوع II) تکامل ستاره‌ای با جرمی بیش از هشت برابر جرم خورشید است. در پایان تکامل چنین ستاره‌ای، انفجاری رخ می‌دهد که منجر به تشکیل یک ستاره نوترونی یا (برای پرجرم‌ترین ستاره‌ها) یک سیاه‌چاله جرم- ستاره‌ای می‌شود.
ابرنواخترها منبع بسیاری از عناصر شیمیایی، به‌ویژه عناصری سنگین‌تر از منیزیم هستند.
Related Terms:
See this term in other languages
Term and definition status:
The original definition of this term in English have been approved by a research astronomer and a teacher
The translation of this term and its definition is still awaiting approval
The OAE Multilingual Glossary is a project of the IAU Office of
Astronomy for Education (OAE) in collaboration with the IAU Office of Astronomy
Outreach (OAO). The terms and definitions were chosen, written and reviewed by a collective effort from the OAE, the OAE Centers and Nodes, the OAE National Astronomy Education Coordinators (NAECs) and other volunteers. You can find a full list of credits here. All glossary terms and their definitions are released under a Creative Commons CC BY-4.0 license and should be credited to "IAU OAE".
If you notice a factual or translation error in this glossary term or definition then
please get
in touch.
