Description: پرتوهای کیهانی ذرات باردار پرانرژی (مانند پروتون‌ها، هسته‌های عناصر سنگین و الکترون‌ها) هستند که در کیهان حرکت می‌کنند. پرتوهای کیهانی می‌توانند وارد جو زمین شوند. پرتوهای کیهانی اولیه ممکن است از خورشید، منظومه شمسی، کهکشان راه شیری یا کهکشان‌های دور آمده باشند. آن‌ها از پروتون‌ها (حدود 90 درصد)، هسته‌های هلیوم (حدود 9 درصد)، هسته‌های اتمی سنگین‌تر و الکترون‌ها (حدود 1 درصد) و مقدار بسیار کمی پاد ماده تشکیل شده‌اند. نوری که از کیهان می‌آید، پرتوهای کیهانی نیست.
اگر یک پرتو کیهانی اولیه پرانرژی وارد جو زمین شود، می‌تواند با ذرات جوی برهمکنش کرده و تعداد زیادی ذره باردار ثانویه تولید کند که به پرتوهای کیهانی ثانویه معروف هستند. پر انرژی‌ترین پرتوهای کیهانی ذرات هسته‌ای هستند که انرژی جنبشی معادل یک توپ تنیس با سرعت حدود 150 کیلومتر در ساعت دارند. با این حال، چنین ذرات پر انرژی بسیار نادر هستند و اکثر آن‌ها انرژی کمتری دارند.
Related Terms:
See this term in other languages
Term and definition status:
The original definition of this term in English have been approved by a research astronomer and a teacher
The translation of this term and its definition is still awaiting approval
The OAE Multilingual Glossary is a project of the IAU Office of
Astronomy for Education (OAE) in collaboration with the IAU Office of Astronomy
Outreach (OAO). The terms and definitions were chosen, written and reviewed by a collective effort from the OAE, the OAE Centers and Nodes, the OAE National Astronomy Education Coordinators (NAECs) and other volunteers. You can find a full list of credits here. All glossary terms and their definitions are released under a Creative Commons CC BY-4.0 license and should be credited to "IAU OAE".
